نیازهای آموزشی پزشکان عمومی داوطلب در برنامه پزشک خانواده و نظام ارجاع

مقدمه: پزشکان عمومی داوطلب در برنامه پزشک خانواده و نظام ارجاع باید برای ارائه خدمات و مراقبت های لازم به جمعیت تحت پوشش خود آماده گردند. هدف مطالعه حاضر، تعیین و اولویت بندی نیازهای آموزشی این پزشکان در حیطه های وظایف ابلاغ شده به پزشک خانواده جهت طراحی برنامه های توانمند سازی آنان بود. روش ها: این مطالعه توصیفی مقطعی در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال 1391 انجام شد. در این مطالعه 507 نفر از جامعه هدف به روش نمونه گیری طبقه ای شرکت کرده و پرسشنامه را به روش خودایفا تکمیل کردند. ابزار مورد استفاده، پرسشنامه ای محقق ساخته و خودایفا شامل 60 گویه ( با مقیاس 1 تا 5) بود که نظر پزشکان عمومی داوطلب در برنامه پزشک خانواده و نظام ارجاع را در مورد شدت نیاز ایشان به آموزش در زمینه وظایف پزشکان در سه حیطه ی مصوب دستورالعمل برنامه پزشک خانواده و نظام ارجاع در مناطق شهری (نسخه 02) می پرسید. تحلیل اطلاعات با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی انجام پذیرفت. نتایج: بیش ترین میانگین نمره نیاز آموزشی این پزشکان در زمینه اقدامات اولیه در اورژانس های تنفسی(01/1±93/3) ، انجام cpr و لوله گذاری تراشه(08/1±93/3)، مراقبت از بیماران مسموم(94/0±76/3)، اختلالات شایع روانپزشکی(92/0±79/3) و سامانه خدمات سلامت ایرانیان(92/0±77/3) بود. کم ترین میانگین نمره نیاز آموزشی مربوط به روش های پیشگیری از بارداری(09/1±99/2)، مهارت های ارتباطی با بیمار و در محیط کار(06/1±06/3)، اصول و مهارت های مشاوره تنظیم خانواده(04/1±16/3)، مراقبت از بیماری های قابل پیشگیری با واکسن(97/0±24/3) و نحوه آموزش سلامت(98/0±24/3) بود. نتیجه گیری: آموزش اقدامات اولیه و تدبیر فوریت ها در برنامه های آموزش مداوم باید توسط مسؤولان برنامه های بازآموزی و برنامه پزشک خانواده و نظام ارجاع در اولویت قرار گیرد. تأکید بر اهداف برنامه پزشک خانواده یعنی مدیریت و ارائه خدمات سلامت باید هم زمان با طراحی و اجرای آموزش بسته های خدمتی سلامت نیز انجام شود.